Pierzga – cenny dar ula
Miód i pierzga pszczela to dwa wyjątkowe produkty, które od wieków cieszą się uznaniem zarówno w medycynie naturalnej, jak i w codziennej diecie. Miód, będący naturalnym słodzikiem, powstaje w wyniku przetwarzania przez pszczoły nektaru kwiatowego lub spadzi. Zawiera bogactwo witamin, minerałów, enzymów oraz przeciwutleniaczy, które wspierają układ odpornościowy, pomagają w walce z infekcjami i przyspieszają regenerację organizmu. Z kolei pierzga, mniej znana od miodu, jest równie cennym darem ula. Pierzga pszczela powstaje w wyniku fermentacji pyłu kwiatowego, który pszczoły przechowują w komórkach plastra, zalewając go miodem i poddając procesowi fermentacji mlekowej. Dzięki temu pierzga staje się jeszcze bardziej wartościowa i łatwiej przyswajalna dla ludzkiego organizmu.
Jak powstaje pierzga pszczela?
Pierzga pszczela jest niezwykle bogata w białka, aminokwasy, witaminy z grupy B, kwasy tłuszczowe oraz enzymy, które wspierają pracę układu pokarmowego, wzmacniają organizm i poprawiają kondycję psychiczną. Pierzga pszczela powstaje w wyniku dość złożonego procesu, który rozpoczyna się od zbierania przez pszczoły pyłku kwiatowego. Pyłek ten, będący bogatym źródłem witamin, białek i minerałów, jest transportowany do ula w specjalnych koszyczkach znajdujących się na tylnych odnóżach owadów. Po przyniesieniu do ula pszczoły umieszczają pyłek w komórkach plastra i stopniowo ubijają go za pomocą główek, aby usunąć nadmiar powietrza. W dalszej kolejności zalewają go odrobiną miodu i wydzielają enzymy, które wspomagają proces fermentacji. Kluczowym etapem powstawania pierzgi jest fermentacja mlekowa, zachodząca pod wpływem mikroorganizmów obecnych w ulu. Za sprawą tego procesu pyłek ulega przemianom biochemicznym, które zwiększają jego wartość odżywczą i sprawiają, że składniki odżywcze stają się łatwiej przyswajalne dla organizmu pszczół i ludzi. Fermentacja sprawia również, że pierzga ma dłuższy okres przydatności do spożycia i jest skutecznie zabezpieczona przed rozwojem pleśni czy bakterii.